Menu:

winterbijeenkomst-2016


Wat een verrassing!

facebook taaltje

Links:

- windfinder
- buienradar
- windguru
- weeronline
- Taling genootschap
- Blad Zeilen
- marinetraffic
- sudwestsails
- skipsmaritiem
- de Gouden Bal

Version: 1.0
(June 25, 2014)

The Caribbean.

     

23 april 2016 Willemstad Curaçao.
Klein verslagje over de reis van de onvermijdelijke reis van Aruba naar Curaçao. We moeten voor twee weken van het eiland af omdat we anders onze boot moeten importeren met de nodige kosten. We hebben vorig jaar al een poging gedaan maar toen heb ik de stekker eruit getrokken. Na een half uur was het voor mij te veel. Nu ziet het weer een stukje beter uit dan toen. Tussen de 15 en 20 knopen met max 25 knopen. We zullen zien.

Om 9 uur worden we uitgezwaaid door Joke en Freddie. Het was kort weerzien maar het was weer gezellig. Even uitklaren en weg... nee dus. Er is een nieuwe regel sinds... niemand die het wist. Uitklaren is tegenwoordig niet meer in Barcadera maar gewoon in Oranjestad. Dus we gaan weer terug waar we vandaan kwamen. Maar om 11 uur kunnen we echt vertrekken.


We hebben onderweg wel gezelschap gekregen.Lachmeeuwen. Ze eten geen sinaasappel, geen appel maar wel brood. Het was gezellig. s'Nacht hebben we ook nog bezoek gehad van een vliegende vis die op het dek was gevlogen. Even een zetje en die was weer terug in het ruime sop.


Na een tocht van ongeveer 22 uur komen we aan in Willemstad, Curaçao. Wat een tocht. We zijn blij dat we vertrokken zijn met een tegenwindje van gemid. 18 knopen en echt max 25 knopen wind. De golven (natuurlijk ook tegen) waren ongeveer 2 meter die vooral om het hoekje bij Aruba heel koppig en steil waren. Leon heeft toen de wacht gehouden, mijn dank hiervoor. Na ongeveer 6 uur werden de golven wat minder. De stroming was ongeveer 1,5 knoop tegen. Ik neem rond de klok van 19.00 uur de wacht over. De nacht verloopt voor de rest 'redelijk' rustig. In de ochtend lopen we heel langzaam Willemstad binnen

Als we dan aankomen in Willemstad is het toch wel geweldig. De vorige keer dat we in Curaçao waren lagen we in het Spaanse water. Nu dus in Willemstad. De mensen op de brug staan al naar ons te zwaaien. De Emmabrug draait na een kwartiertje. Nu direct richting haven. 'Custom and immigration' doen we zodra we al het zout hebben afgespoeld.

We zijn blij hoe de reis is gegaan. Hieronder de slagen die we geslagen hebben naar Curacao toe.

Terug begin Curaçao. Top

Op Curaçao hebben we twee mooie weken gehad. Een beetje van alles gedaan. Toen we aankwamen zijn we eerst naar de douane gegaan en daarna naar immigratie. We wisten waar we moesten zijn dus dat maakt het een stukje makkelijker allemaal. Een kwartiertje wandelen en we staan midden in Willemstad. Hier hebben ze echt een binnenstad met leuke pleintjes en terassen buiten. Broodje kroket smaakt lekker na een stukje varen natuurlijk. 21 April dus tijd om Leon's feestje te vieren. En dat doen we met een lekker etentje.Genieten van een heerlijk pasta aan het Caribische water, daar krijg je nooit genoeg van. Water en wind zijn rustig.

De dagen erna hebben we voor een normale prijs een autootje kunnen huren. Dus Curaçao here wecome. We bezoeken verschillende landhuizen die vaak boven op een heuvel te vinden zijn. Die landhuizen hebben nu een andere bestemmingen gekregen, van museum tot atelier.
Vooral Bloemhof spraak mij aan. Even langs de flamingo's natuurlijk en ook Pietermaai district, Punda, Schaarlo en Otrobanda hebben we niet overgeslagen. Otrobanda is echt wel heel authentiek. Echt heel leuk. Leuke barretje gevonden.


Koningsnacht zijn we weer naar Pietermaai district gegaan. Heel leuk om dit evenement mee te maken zover van huis. Tijdens Koningsnacht spreken we ook nog af met kennissen uit Eindhoven. Ze wonen nu op Bonaire. Heel gezellig allemaal. De volgende dag gaan we wat rusten op een mooi strandje. Keuze genoeg. Kleine Knip, Grote Knip, Daaibooi beach. Allemaal leuk maar Coral Estate Villas (Karakter 2000) is de favourite geworden. Leuk strand met fijne ligstoelen. En nog mooi snorkelen ook. Wat wil je nog meer. Nog een kleine zeeslang gezien en niet eens in paniek geschoten. Best knap van mij.

Donderdag hebben we nog lekker geluncht met mijn oud collega Karm en haar man Sebastiaan Van Nes bij Scubalodge.com. Ze waren op het eiland voor een trouwerij. Daarna zijn ze nog even mee naar de haven geweest. Sebastiaan and Karm Thanks.

 

 

 

We hebben trouwens ook nog een duik gedaan. Het was toch alweer meer dan een jaar geleden dat we ons openwater op Bonaire hadden gehaald. Het is hier iedergeval een stuk goedkopen dan op Aruba. Dit komt omdat je op Aruba met een bootje het water op gaat terwijl je op Curaçao, net zoals op Bonaire, zo het water in loopt. Het duiken ging helemaal goed. Altijd even wennen natuurlijk maar geen problemen gehad. Diepte 15 meter. En het was prachtig. Allerlei vissen en koraal natuurlijk maar ook nog een geel zwarte morene gezien.

Nog een bezoekje gebracht aan de dierentuin. (was wel even zoeken en was ook gedeeltelijk gesloten)


Terug begin Curaçao. Top

5 Mei 2016 Oranjestad Aruba.

Na twee weken is het tijd om weer richting Aruba te vertrekken. Even nog de weerberichten checken. Het 'weather window' is wel kleiner en kleiner aan het worden. Alleen maar fijn. Vorige week was er helemaal geen wind. Onwerkelijk weinig wind bijna. En voor de trip die wij gaan maken heb je toch wel wat wind nodig. Dus dat de wind aantrekt is geen probleem. Fred Steeghs gaat ons vergezellen op deze trip. Makkie. Donderdag halen we hem op van het vliegveld. Weer even langs doaune en immigratie, daarna even een hapje eten in Willemstad voordat we richting de haven gaan. Alle boodschappen zijn gedaan en nu de boot verder klaar maken voor vertrek. Om 17.00 uur gaan we los. Fort Nassau even oproepen en om 17.45 uur gaat voor ons de Emmabrug open en de trip gaat beginnen. Ik heb eten gemaakt wat we onderweg even opwarmen en bij de avondschemer nuttigen. De windvaan wil nog even niet meewerken. De stroming is voor het eiland nog behoorlijk. 3 uur verderop heeft Leon de windvaan helemaal onder controle. Ik ben beneden Leon en Fred zijn boven.

De wind is nu nog minder dan wat we er van verwachten en het water is erg onrustig. Geen druk in de zeilen. Niet fijn voor de maag. Ik heb er anders nooit last van maar nu heeft mijn maag toch wat moeite. Fred is ook wat stilletjes. Leon is een echte een skipper vandaag. Hij heeft alles onder controle. Windvaan, route, tegenliggers, dwarsliggers. Hij draait zijn hand er niet voor om. Als ik boven ben gaat het beter dan dat ik beneden ben. Leon krijgt de kans om ook even te gaan liggen. De uren verstrijken en de wind trekt wat aan zodat Taaltje mooier door het water gaat. Het is wat rustiger. De vaart zit er nu goed in. Deze koers houden we even. Rond de klok van 3.00 uur gaan we nadat we een schip voorbij zijn een slag slaan. Die blijkt perfect getimed te zijn.Maar hoe kan dat ook anders. Skipper Leon weet wat hij doet. De wind trekt nog verder (27 knp) aan en de golven worden weer wat hoger. ± 2 meter. Maar wel stabiel. Het is 6.00 uur in de ochtend en we ronde de onderzijde van Aruba. Ik neem dehelmstok in de hand en varen nog 3 uur voordat we weer in Oranjestad zijn. Even melden voor de douane en immigratie. Als we op de papier winkel zitten te wachten gaat Taaltje behoorlijk heen en weer. Even bekijken hoe we hier weer netjes wegkomen. Als we aankomen in de haven kunnen we gewoon op ons plekje liggen. Wat een luxe en wat een trip. Heel anders dan dat we verwacht hadden. Veel rommeliger en onstuimiger. Niet goed voor de maag zullen we maar zeggen. Nu de boot zoutvrij maken en dan een lekker koud drankje op de kade.

Toen we terug waren kejgen we via facebook een berichtje van Ria Arnout over onze aankomst op Curaçao 2 weken eerder. Onverwacht maar heel leuk om te lezen.

Terug begin Curaçao. Top

56. Wat een verrassing...

Onderstaande tekst van de Taling genootschap site.
Last but not least is Ilse Biermans van start gegaan met het verhaal van” Taaltje naar de west”. Het is geen verhaal van storm en tegenwind geworden, wel van heel veel fraaie plaatsen die ze hebben aangedaan als kustplaatsen aan de Atlantische oceaan, een schip waaraan niets is stuk gegaan, slechts één stuurfout gedurende de hele tocht en het niet onverdeelde genoegen van het meenemen van opstappers. Een betere promotie van de Taling is niet denkbaar. Overigens blijft het schip althans voorlopig in de west. Ilse en Leon willen nog verder door tot uiteindelijk Florida. Eenmaal de smaak te pakken.

Uiteraard heeft voorzitter Jan, kenmerk welbespraaktheid, de sprekers hartelijk bedankt en van een presentje voorzien maar voor Ilse en Leon had hij ook nog het ere-lidmaatschap van het Taling Genootschap in petto. Beiden hebben na een onnavolgbare felicitatie van Jan een quasi-gouden medaille met inscriptie omgehangen gekregen waar ze zeer mee verguld waren. Dankzij Ilse en Leon kunnen we onze Talingen vanaf nu te koop zetten met als bijzonderheid: bewezen oceaanwaardig. Doe er je voordeel mee.
Terug begin Curaçao
. Top
Tijdens de winterbijeenkomst van de Taling genootschap zijn Leon en ik erelid geworden van het Taling genootschap. Compleet met medaille

26 April 2017 ...en weer een heen en weertje
Willemstad Curaçao.

Wat was het een tocht naar Curaçao zeg. Toch geen echte afstand. 75 zeemile. Wind, golven en stroming. Net allemaal te veel van het goede.
Na 26 uur komen we in Willemstad op Curaçao aan.
We zijn al om 6 uur in de ochtend bij de kust van Curaçao. 6 uur later leggen we aan in de haven. De laatste slag die we slaan komt precies uit bij de pontjes brug die direct voor ons open gaat.

Dat dan weer wel. Maar wat zijn we moe. Allerlei kleine dingetjes die niet lekker liepen. De rits van de hoes van de bakstagfok gaat niet open. Ja, ja, ik weet het. Die rits hadden we dus moeten invetten. Zout water is genadeloos. Elektrische. stuurautomaat wil niet optimaal werken zodat we in de donkere nacht niet zo makkelijk van koers kunnen wijzigen. Niet fijn. Alles op de hand sturen is echt geen optie. Het landenvlaggetje vastgedraaid van Aruba heeft zich vastdraait in de lijnen. En nog wat meer van dat soort akkefietjes. Maar we zijn er. Nu even het zout van de boot afspuiten. Alles is echt zeiknat. En niet alleen de boot. Wat hebben we veel water over ons heen gehad. Alles is zout. Tot op onze onderbroek.we hebben ons al, voordat we naar de haven gingen, gemeld bij immigration. Nu gaan we lopend naar de Douane. Als we daar aankomen laat ze ons weten dat het morgen Koningsdag is en dat we daar echt naar toe moeten. We beloven het haar. Maar op dit moment wil ik alleen maar slapen. Morgen zien we wel. Nu even rustig eten en dan lekker slapen. Snurk. Snurk.

Het is Koningsdag en belofte maakt schuld. Dus op naar de stad. Wat is het leuk om te zien. Over al kraampjes en natuurlijk over al eten en muziek. We struinen overal even tussen door en rond. En natuurlijk gaan we even naar de overkant 'Otrobanda'. Ook hier allemaal mensen op straat. We lopen bij Netto bar binnen. Even een biertje doen. We lopen door naar achter in de zaak waar een tafeltje vrij is. Mensen kijken even een beetje raar maar daarna letten ze niet meer op ons. De hele kroeg hangt vol met foto's van ons koningshuis. Stam kroeg van de oranjes. Wat ik heb begrepen vooral van de mannelijke tak. Aan een tafeltje voor ons zitten drie mannen die de dag langzaam voorbij laten gaan. Klein flesje cola, grote fles rum en een koelbox. Wat wil je nog meer.


Wat een mooie illustraties


De vorige keer dat we op Curaçao waren probeerden we verschillende keren bij landhuis Groot Santa Marta te bezoeken. Zelfs als de website zei dat ze open zouden zijn stonden we toch voor een gesloten poort. Maar de volhouder wint ook dit keer. Na ongeveer 5 pogingen vinden we nu de poort... open. Maar echt alle moeite is het niet echt waard als ik eerlijk ben. We betalen de entree. Het is een soort sociale werkplaats voor mensen met een beperking. Ze hebben een pottenbakkerij, leerbewerking en een hoeveriers gedeelte. Het historische huis van de vorige dag is echt veel leuker. Daar loopt een gids met je mee met alle uitleg. Het histories huis is echt een aanrader. Dit niet. Wel jammer want dit is een gemiste kans.


Landgoed: Groot Santa Marta


Op de haven zien we een bekende boot liggen. True Blue met schipper Ed. Net als vorig jaar haalt hij hier zijn boot uit het water na een jaar heerlijk zeilen. Ed kennen we nog uit Las Palma's. 's Avonds even rustig bijkletsen bij een heerlijke etentje bij Fort Nassau. Een goed combi.

Lekker eten bij Fort Nassau

Wanneer we richting strand gaan (Grote Knip of Kleine Knip) komen we in een traffic jam terecht. En wat doe je dan. Volgen. We zetten onze auto aan de kant van de weg en gaan eens even kijken wat er gaat gebeuren. Het blijkt een oogstfeest te zijn in het plaatsje Barber dicht bij Hofi Pastor. Bij navraag blijkt dat de optocht om 13.00 uur gaat beginnen, aan de andere kant van waar we nu staan. Tuurlijk.
Na een leuke lekkere lunch (Sopi en bordje bakkeljauw) gaan we rustig aan de wandel. Tijd genoeg zou je zeggen. En dat klopt als een bus. De optocht gaat wat later beginnen omdat hij dit jaar niet zo groot is. Even wachten dus. En wachten kunnen ze. Het hoort er hier helemaal bij. Het is een heel sociaal gebeuren. Iedereen komt elkaar hier weer tegen. De flesjes rum zitten in iedere broekzak en de zakken ijs komen overal vandaan. 3 uur later beginnen ze. En wat is het leuk. Muziek en dans, eten en drinken. Ik weet niet hoeveel groepen er zijn in die kleinere optocht, maar klein zou ik het niet noemen. Hier en daar spreken mensen ons wel aan. Maar ze kijken vooral heel afwachtend naar ons. Wij zijn eigenlijk de enige macamba's hier. Aan de horizon blijven de auto's en groepen maar komen. Om 18.00 uur besluiten we terug te lopen. Dan zien we pas hoe druk het in de tussentijd is geworden. Niet te geloven hoeveel mensen er op af zijn gekomen.

Mooie foto van het
oogstfeest in Barber

 
 

Laatste rondje Curaçao.
Wat een plaatjes en
het gaat echt nooit vervelen.

Dit stond nog open op onze de bucket list. Willy's hamburger. Was niet echt de moeite. Maar wel weer met een mooi uitzicht

 
< Pontjes brug. Wat een kleuren.

Ook hebben we een bezoekje
gebracht aan het
Lodge Kura Hulanda &
Beach Club Westpunt. Mooi maar duur.
Leon heeft nog wel een duikje
genomen in de cave.
v

De tijd is voorbij gevlogen op Curaçao. Altijd een goed teken. En we hebben niet alleen in de zon gelegen hoor. We hebben hier ook behoorlijk wat klusjes aan de boot gedaan. Onderhoud aan de elektrische stuurautomaat, alle verstagingen checken en opnieuw afplakken, helmstok, tafeltje en plateau bij het anker in de lak gezet, motor onderhoud en de roerkoker smeren. En natuurlijk de was doen. Wat hebben wij het zwaar.

Nu is het tijd om ons vertrek voor te bereiden. De verschillende weerberichten zien er goed uit. Misschien zelfs wat weinig wind. En dat voor die hele week. Bijna niet te geloven. Dinsdag de laatste boodschappen doen en even langs het Keukenplein in Punda om een goede lunch te nuttigen zodat ik aan boord niet meer hoef te koken. Tien punten.
Om 17.00 uur gooien we los. Even wat moeilijk wegkomen maar alles is okay. Als we bij de pontjesbrug aankomen moeten we wel even wachten maar om 18.00 uur zijn we erdoor heen. Het voorzeil gaat direct op. Direct testen we het elec. stuurautomaat. En ja hoor. Die werkt weer perfect. Dus die gaat er weer vanaf want Leon zet de windvaan op. Na wat geduld loopt het weer als een speer. Om 21.00 uur gaat Leon even liggen. De wind kakt wat later in en draait niet ten gunste van ons. Na 3 uurtjes maak ik leon wakker. Gaan we een slag slaan of wachten we wat de stroming gaat doen? Altijd een verrassing hier. Achter ons komt er een cruiseschip aan. Misschien kunnen we, als die voorbij is, die slag slaan. We wachten. Leon krijgt gedurende de nacht, wat meer snelheid in de boot en we liggen goed in het water. Als ik wakker ben geworden gaat alles prima boven. De wind en stroming zet ons verder naar Aruba toe.

Onze buurvrouw (het cruiseschip) is de hele nacht in onze buurt gebleven. Pas in de ochtend gaf hij gas richting Aruba zodat de gasten de zonsopgang kunnen aanschouwen bij aankomst.
Ook onze zonsopgang is prachtig. Om 8.00 uur ronden we het zuiden van Aruba. Nog 3 uurtjes varen. Heerlijk. Het is nu nog lekker koel en de wind is rustig. Ik roep op kanaal 16 even de haven op en vraag of ik bij de kleine zeilboot aan kan gaan leggen. Er is namelijk nergens anders plek omdat er vandaag 3 cruiseschepen liggen. Prima. Het kleine zeilbootje zijn onze buren met een schip van enkele meters groter dan die van ons. Oeps. Fred moest wel lachen want hij had het natuurlijk via de marifoon kunnen horen. En hij niet alleen blijkt later. Na immigratie en douane gaan we richting ons plekje in de haven. We zijn er weer. Op de kade staan ze al te wachten. We zijn weer thuis.

Terug begin Curaçao. Top